Epitonic geri döndü

Bundan bir ay öncesine kadar bile Epitonic'e her girişimde karşımda Tv on the Radio'nun 2004 çıkışlı Desperate Youth, Blood Thirsty Babes albümü duruyordu. Ama yine de henüz Last.fm çıkmamışken radyosu en güzel ve grup tanıtımları en doyurucu siteydi benim için. Epitonic.com'da o zamanlar dinleyip Soulseek'ten bulamadığım albümleri gördükçe çıldırırdım. Ve şimdi yeni arayüzü ile karşımda...
Ancak bir takım değişiklikler olmuş, öncelikle artık ücretsiz bir üyelik gerektiriyor. Yeni tasarımla eski kullanım biraz değişmiş ama alışılınca kolay geliyor yine. Az reklam alması çok hoş. Her grubun ilişkili olduğu gruplar her zaman ki gibi detayıyla açıklanmış.

Ve diyorum ki; özellikle bağımsız şirketlerin takipçilerini, yeterince doyuracaktır.

Ortamda bardak kırıldığında gerginlik azalır.

Storm and Stress

Storm&Stress - Don Caballero'nun üçte ikisi, tamamlayıcısı ve şeytan ikizi--tam bir rahatlık içinde çiseleyen gitar, sağanak atan davul, kırılgan bas ve mırıldayan/geveleyen vokallerin serbest salınımı.

Don Caballero'nun parçaları ne kadar sıkı örülmüşse Storm&Stress de o kadar gevşek, çözülmüş bir çözelti--gene de her an çıldırıyorlar, ve gereğinden fazla karışık olmayan ritmlerden başkısını asla kullanmıyorlar hatta yaptıkları müzik tamamen aritmik. Arkada fonda devam eden, tekrarlı bir ritm yok; davul veya bas parçanın altyapısını oluşturmakla meşgul değil; altyapı olsa bile gitar veya vokal(veya keman) altyapıya uyacak türden değil. "Serpişen bir müzik", evet-evet. Sürekli kendi kendine söylenen gitar dışında tüm enstürmanlar ve vokaller istedikleri zaman parçalara dahil oluyorlar ve her parçanın gidişatı defalarca değişiyor--Tam olarak tanımlanmayan hatlar içinde sürekli akan Storm&Stress VURGUSUZ! VURGUSUZ! VURGUSUZ!, alabildiğine özgür ve şaşırtıcı bir şekilde rahatlatıcı.

1997'de Steve Albini prodüktörlüğünde çıkan, grupla aynı adı taşıyan albümleri kesinlikle evcilleştirilmemiş. Yoğun ve talepkar bir dinleme tecrübesi sunuyor.
1999'da Jim O'Rourke prodüktörlüğünde çıkan Under Thunder & Fluorescent Lights albümleri ise sadece yüzde iki aromalı-çok seyreltik aynı zamanda çok karmaşık fakat cidden tatlı. Çok hafiften ve derinden tebessüm ediyor; dinleyiciye de aynısı yaptırmaya çalışıyor.

Müzikte ritm ve uyumu sadece iki albüm için bile olsa yeniden kurgulayan Storm&Stress biricik.

Sıkıcı Pazartesi Sesleri @ Papilion

Bu pazartesi ve her pazartesi.