My humps, your humps, our humps

Değer verdiğim müzik yazarı/eleştirmeni Hua Hsu'nun "My Humps" adlı kültürel fenomen hakkındaki düşünceleri. Keşke becerebilsem de çevirsem dediğim, her gencin okuması gereken nadide bir eleştiri. Çoğunluğun üşeneceğini adım gibi bildiğimden yazının kilit bir kısmını utanmadan alıntılıyorum, buyrunuz:

For all the brow-furrowing about the precise, Pavlovian engineering of hit singles, pop music is a wholly unpredictable, unstable enterprise. Lazy artists catch lightning in a bottle, bizarre throwaway jingles are greeted as bursts of quirky ingenuity, and puffy bits of melodrama accidentally become the catchiest thing ever. This is the weird appeal of the radio (or however you get your populist fix): Anything—good, bad, or otherwise—can sound genuinely perfect for a summer. If an Awesomely Bad pop song survives a few years and enlivens a party sometime down the line, so much the better.